Sanat dendiğinde arka arkaya dizilen,bir sürü tanımı olan bir olgu olarak söz edilebilir.Bu sıralanmanın bir parçası olan kavramsal sanat 18.yy estetik algısını kıran ve eleştirendir.
Kavramsal sanatın bugün yeri yoktur,gelmiş geçmiş bir şeydir der.
Süreçler bakıldığında Walter Benjamin,Nietzsche,Adorno,Hegel'in oluşturduğu kanaldan geçmektedir.Ana kanal ise Kant kanalıdır.
Daha sonra,Kant,Benjamin,Postmodern,Dekonstrüksiyon'a gelen bir kanala varmaktadır.
Güncel sanatı tanımlamasını istediğimizde,tarihsel olmayan,bugünün sorununa cevap veren
bir durumdan söz etmiştir.bugünlerde küreselleşme var.günümüzde ekonomi,sermaye ekonomisi,siyaseti belli iki kutuplu olmayan,birey Kant bireyi değil.Nesneyi görmeye ihtiyacımız var.Bunun için deneyim ve algı gerekmektedir.Birey anlam üretir.Bir sanat yapıtı bireye göre farklı çözümlenir.Kant'ın bireyinin hissedilme yanının dışında bedenin görülme kısmı ortaya çıkıyor.Kant'ın estetiği gibi bir fenomen yaratmak durumu yok bugünün sanatında.Kendi modernite durumunu oluşturdu bugünün sanatı.Proletarya'nın üzerine gelişti sanat.
İnsanın eleştirme ahlakı bugünün olumsuzluklarını yok edelim şeklinde gelişti fakat geçmişte bugünler feda olsun yarınlar bizimdir anlayışı vardı.
Anında eleştiri,hiçbir ideolojiye bağlı kalmamak güncel sanatın temellerinden biridir.
Emre Zeytinoğlu iktidarı ikiye ayırmıştır;
*İktidar hegemonyası
*Bunu kırmaya çalışanlar.
Kimdir iktidarın nesnesi?Şimdilerde nesnesi yok.Dışardaki faktörlere çok yaklaşıldı,merkez kendinden bir şeyler vermek zorunda kaldı.Çevre(aydınlar) güçlerle iktidar arasında bağdaşma var.Sınıfsal ayrımlar yok,çevre faktörleri iktidarla iç içe..
İktidarın nesnesi çözümlenmeden ya da çözümleyemezsen iktidar her zaman beslenir,(herşeye karşı durarak).
Kısacası Emre Zeytinoğlu anlık,esnek,amorf ve sert iktidar yapısını,her şeyin iç içe geçtiği günümüz sistemini çözmenin gerekli olduğunu söyler.Anlık tepkiler tek eleştirel durumdur.
Ayrıca bugünün sanatı,bir siyasi durumun galeride sergilenmiş halidir der...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder